Yaban Mersini Fidanı

Yaban Mersini Fidanı, Yaban mersini fidanını yetiştirmek, çok itinalı isteyen bir iştir. Toprak isteği, nemli, drenajı iyi olan, organik maddece zengin ve asit topraklarda iyi yetişirler. Topraktaki kalsiyum düzeyinin yüksek olmasından hoşlanmazlar. Genellikle don olayına karşı en az 160 günlük bir yetiştirme zamanına bağlıdır. Bu bitkinin gözleri, 26.3 ila 29.1 dereceye kadar, gövdesi, 26.3 ila 29.1 dereceye kadar, çiçekleri ise 26.3 ila 29.1 dereceye kadar dayanıklılık gösterir. Yaban mersini bitkisi, yüzlek kök yapısına sahiptir. Saçak kökü miktarının yoğunluğu fazla olan bir bitkidir. Toprağın cinsine göre bitki kökleri, 1 metre derinliğe kadar inebilir. Bitkide görev yapan kökleri, toprak tabakasında 25-30 cm'lik üst kısmında yerini alır. Bu bitkinin fidanlarını dikilmeden 6 ay öncesinden bahçe toprağına analiz yapılır, pH değerinin ayarlanması için 6 ay öncesinden kükürt uygulaması yapılır. Toprağın pH değeri 5.5'in üzerinde olduktan sonra kükürt uygulaması yapılır. Fidanları, saksıdaki veya fidanlıktaki derinlikleri kadar derine dikilmelidirler.

Yaban mersini fidanların dikileceği yere nakli, dikimi ve dikim sonrasında bakımı oldukça önemlidir. Çıplak köklü fidanların dikim mevsimi, fidanların uykuda olduğu Kasım-Nisan ayları arasında olmalıdırlar. Tüplü fidanlar ise yılın her günü dikilebilir. Dikim esnasında kök sisteminin bulunduğu toprak kütlesi dağıtılmadan yumuşatılarak dikilmesi ve dikim kurallarına uyulması fidanın tutması için yeterlidir. Fidanın kökleri, güneşe ve rüzgâra karşı korunmalıdır. Fidanı dikerken kökler kıvrılıp, dönmemelidir. Toprakta hava boşluğunun kalacak şekilde sığ ya da derin dikilmemelidir. Don olan günlerde fidan dikilmez. Boylu fidanların rüzgârla sallanmasını önlemek için kazıkla bağlanması daha uygun olacaktır. Bir ya da iki yaşındaki ibreli fidanlar ile bir yaşındaki çıplak köklü, yapraklı fidanların dikiminde, dikim çapası kullanılması faydalı olur. Tüplü ve kaplı fidanların dikiminde ise fidanların, kök yapısına, yaş ve boy durumuna göre açılacak ve uygun boyutlardaki çukurlara yerleştirilir.

Dikim Fidanları; Likapa bahçe tesis aşamasında 3 farklı fidan tipi tercih edilir. Bunlar;

Yaban mersinleri budama dikim ile başlar ve her yıl ilkbahar öncesi gözler uyanmadan tekrarlanır. Yaban mersini diğer meyve türlerine göre çok daha az budamaya ihtiyaç duyduklarından budama çok önemlidir. Yaban mersinleri, yeni sürgün oluşumu ve bol meyve için budanırlar. Budama zamanı çiçeklenme periyodu üzerine etkilidir. Sonbaharda budanan yaban mersini ilkbahar öncesi budananlara göre daha geç çiçek açarlar. Bu durum ilkbahar geç donlarının zarar riskini azaltır. Ancak sonbaharda budananlar aşırı kış soğuklarından zarar görebilirler. Budama yapılmayan bitkiler erkenden uyanır ve geç soğuklardan zarar görür. Gözler kabarmaya başlayınca ya da çiçeklenme meydana geldiğinde asla budama yapılmaz.

Verim çağına ulaşmış olan bir yaban mersini bitkisi yıllık olarak 2540 mm suya ihtiyaç duyar. Bu suyun büyük kısmı yağmurlarla karşılanmalıdır. Verime yatmış bir yaban mersini bitkisi mart ayı boyunca yaklaşık olarak 15.3 mm suya ihtiyaç gösterir. Bu suyun sulamalarla ya da yağmur suyu ile temin edilmesi gerekir. Yaban Mersin'inde iyi bir büyüme ile devamlı verim için büyüme periyodunca toprak neminin uygun seviyede tutulması gerekir. Sulama da yapılır ve su, bahçeye yeni dikilmiş olan yaban mersini fidanlarının canlılığı için son derece kritik önem taşır.

Azar azar gübreleme yapılmalıdır. Yaban mersini bitkisi aşırı gübrelemeden zarar görür, hatta ölebilirler. En ideali olan, azar azar gübre vermek ve yetiştiricilikte tecrübe sahibi oldukça kullanılan gübre tipi ile toprak yapısına bağlı olarak gübre miktarını artırmaktır. Yaban mersini, kolay çözünen ve sıvı gübrelere karşı son derece hassastır. Gübreler, bitkinin kök bölgesinde belli bir noktaya yoğunlaşacak şekilde verilmemelidir. Azotu nitrat şeklinde içeren gübreler yaban mersinine verilmemelidir. Üre, kükürtle kaplanmış üre ve amonyum formunda olan gübreler tercih edilmelidir.

Pratikte çoğunlukla çelikle yapılmakta olan, bunun yanında daldırma, aşılama ve doku kültürü ile de çoğaltılabilmektedir. Çelikler Odun çeliği ve yarı odunsu olmak üzere iki şekilde alınır. Köklendirme ortamında köklenen çelikler fidan haline getirilir.